نی استوانه ای تو خالی برای جابجایی و انتقال موادی که قابل جریان باشد استفاده می‌شود.
نی ها نمونه کوچکتر شده‌ای از لوله ها هستند که دو نوع سرراست و یا با خمیدگی دارند.
نخستین نی ها از ساقه های برخی از گیاهان به خصوص درست شدند و کهن ترین نمونه پیدا شده نی یک لوله زرین بود که با سنگ های آبی گرانبها تزئین و کنده کاری شده بود.
نی قابل خم شدن اولین بار در سال ۱۹۳۶ در یک کافه آمریکایی توسط ژورف بی‌فریدمن اختراع شد زیرا دختر کوچکش توانایی استفاده از نی معمولی را نداشت. اما اختراع او در آن زمان مورد توجه قرار نگرفت
بعد از تلاش های متعدد این مخترع برای ثبت اختراعش شرکت تعاونی مریلند کاپ امتیاز این اختراع را خرید و امروزه این شرکت پانصد میلیون نی انعطاف پذیر را در سال تولید می‌کند که به نوعی رکورد ساخت محصول در سال را برای خود دارد.
از دیگر اختراعات مخترع نی میتوان به نوع اولیه فیلم های سه بعدی و همچنین پلاک های قابل بازتابی نام برد.
به طور استاندارد نی ها باید بدنه ای شفاف و قابل رویت مواد داخل را داشته باشند. ضخامت نی ها نیز باید بگونه ای باشد که با دمیدن باعث فشردگی یااز هم گسستن نشود. علاوه بر این ها نی ها نباید به راحتی پاره شوند زیرا مواد و محصولات از آنها خارج می‌شوند.
سر نی ها معمولا صاف بریده شده که مانع از بریدن لب و یا قرارگیری بهتر در پمپ شود و انتهای نی ها عموما به صورت اریب یا با زاویه بریده شده که قابلیت مقدار مکش محصول را به حداکثر برساند.